Δ2/10323/27-05-1985 ΥΠ.Ε.Π.Θ. |
Εγκύκλιος Δ2/10323/27-05-1985 ΥΠ.Ε.Π.Θ.
1.Οι αναπληρωτές καθηγητές του Δημοσίου που συνδέονται με αυτό με σχέση εργασίας Ι.Δ. ανήκουν στο Κεφ. Δ` του Ν.993/79 (ΦΕΚ 81 Α` /21.12.1979) και επομένως για αυτούς σε ότι αφορά τις αποδοχές τους σε περίπτωση ανυπαιτίου κωλύματος (ασθένεια, ατύχημα, κύηση κλπ) έχουν εφαρμογή οι γενικές διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας, δηλαδή ο Ν.4558/30 και τα άρθρα 657 και 658 του Α.Κ. , σε συνδυασμό με το άρθρο 5 του Α.Ν. 178/67 (ΦΕΚ 190/31.10.67), σύμφωνα με το Αρ.57 §2 του Ν.993/79.
2. Συγκεκριμένα οι εν λόγω καθηγητές σε περίπτωση ασθενείας τους, δικαιούνται τις αποδοχές των εργασίμων ημερών ενός 15 ημέρου αν έχουν υπηρεσία στον ίδιο εργοδότη άνω των 10 ημερών και κάτω του έτους ή τις αποδοχές των εργασίμων ημερών ενός μηνός αν έχουν υπηρεσία στον ίδιο εργοδότη άνω του έτους. (Αρ.657 Α.Κ.) Από τις ανωτέρω αποδοχές ο εργοδότης δικαιούται να εκπέσει κάθε ποσό που παίρνει ο εργαζόμενος από τον οικείο ασφαλιστικό του οργανισμό λόγω του κωλύματος Αρ. 658 Α.Κ.)
3. Εξάλλου, βάσει του Αρ. 5 του Α.Ν. 187/67, σε περίπτωση αποχής του εργαζόμενου από την εργασία του, λόγω ασθενείας, για το χρονικό διάστημα από την αναγγελία της ανικανότητας μέχρι την έναρξη της επιδοτήσεως του από το Ι.Κ.Α. ή τον άλλον ασφαλιστικό οργανισμό (1 έως 3 ημέρες) ο εργοδότης, υποχρεούται να πληρώσει μόνο το μισό των ημερομισθίων ή του αναλογούντος μισθού, αποκλειομένης της συμπληρώσεως του υπολοίπου ποσού από τον οικείο ασφαλιστικό φορέα.
4. Επί πλέον ο χρόνος αυτός του οποίου μπορεί να απουσιάσει ένας εργαζόμενος από την υπηρεσία του χωρίς να θεωρηθεί ότι καταγγέλθηκε υπαιτιότητι του η σύμβαση εργασίας είναι αυτός που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις της § 3 του Αρ. 5 του Ν.2112/20, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε μεταγενέστερα με το άρ. 3 του Ν. 4558/30. Βάσει των ανωτέρω διατάξεων ως βραχείας διάρκειας ασθένεια θεωρείται εκείνη που διαρκεί ένα (1) μήνα για υπαλλήλους που υπηρετούν μέχρι 4 χρόνια, τρεις (3) μήνες για υπαλλήλους που υπηρετούν πλέον των 4 ετών , όχι όμως πέραν των 10 ετών, τέσσερις (4) μήνες για υπαλλήλους που υπηρετούν πλέον των 10 ετών , όχι όμως πέραν των 15 ετών και έξη (6) μήνες για εκείνους που υπηρετούν επί χρόνο μεγαλύτερο των 15 ετών. Το γεγονός όμως ότι ο νόμος θεωρεί ότι λύεται η σύμβαση κατά το χρόνο που διαρκεί η βραχείας διάρκειας ασθένεια δεν σημαίνει ότι σε υπέρβαση των χρονικών ορίων της θεωρείται ότι λύεται αυτοδίκαια η εργατική σύμβαση. Σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση η επίλυση ή μη λύση της εργασιακής σχέσης θα κριθεί βάσει των αρχών της καλής πίστης.
5. Τέλος σας γνωρίζουμε ότι ο θεσμός και η διαδικασία χορήγησης αναρρωτικών αδειών από την υπηρεσία δεν υφίσταται στην εργατική νομοθεσία.
|